کنژنکتیویت شایع‌ترین بیماری چشمی جهان است که یکی از پایه‌های درمان آن استفاده از آنتی بیوتیکها است. با توجه به مقاومت روزافزون باکتری‌ها به آنتی بیوتیکهای موجود و عوارض آنها و استفاده چای به عنوان التیام بخش التهابهای چشمی بر اساس یک باور قدیمی، مطالعه‌ای با هدف بررسی اثر ضدباکتریایی عصاره چای سیاه برای درمان کنژنکتیویت چرکی توسط سید عزت الله معمارزاده و همکارانش انجام شد.

 

در این مطالعه تجربی نمونه‌ها از چشم بیماران مبتلا به کنژنکتیویت مراجعه کننده به کلینیک چشم پزشکی شهرکرد جمع آوری و روی محیط های کشت، کشت داده شدند. سپس در محیط های کشت افتراقی و بوسیله تستهای تشخیصی از سه نوع باکتری استافیلوکوکوس اورئوس، استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس و استرپتوکوکوس پنومونیه هر کدام 10 نمونه (جمعاً 30 نمونه) جدا شد.

 

این نمونه‌ها جداگانه در روشهای pour plate با استفاده از غلظتهای مختلف عصاره چای سیاه و تست آنتی توسط دیسکهای استاندارد آنتی بیوتیک شامل ونکومایسین، کلرامفنیکل، اگزاسیلین، سفازولین و سیپروفلوکساسین مورد آزمایش قرار گرفتند. داده‌ها به کمک آزمون‌های آماری کای دو، t و آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل شد.

 

یافته‌ها حاکی از آن است که عصاره چای سیاه بر روی رشد باکتری‌های جدا شده اثر مهاری وابسته به دوز دارد. این اثر در غلظت mg/ml 50 با اثر مهارکنندگی دیسکهای آنتی بیوتیک و در دیسکهای غلظت mg/ml 100 بیشتر از دیسکهای آنتی بیوتیک مورد مطالعه بود.

 

با توجه به نتایج این مطالعه و مقایسه آن با مطالعات مشابه احتمالاً می‌توان عصاره چای سیاه را به عنوان یک عامل ضدباکتریایی در عفونتهای چشمی معرفی کرد.