یک ریاضی‌دان ایرلندی از الگوریتمی پیچیده و میلیون‌ها ساعت از زمان ابررایانه‌ها استفاده کرد تا بتواند پاسخ معمایی مهم وحل نشده در ریاضیات سودوکو را بیابد. بازی سودوکو که اولین بار در ژاپن همه‌ پسند شد، از یک مربع 9 در 9 تشکیل شده که هر سطر و ستون آن باید با اعداد 1 تا 9 پر شود یه‌طوری که هر عدد در هر ستون، سطر یا 9 مربع 3در3 فقط بار ظاهر شود.
به گزارش نیچر، گری مک‌گوایر از کالج دانشگاهی دوبلین در اثباتی که در اول ژانویه روی اینترنت قرار گرفت، نشان داد که کمترین تعداد راهنمایی‌ها (یا ارقام ابتدای بازی) که برای تکمیل یک بازی لازم است، 17 خانه است و جدول‌هایی با 16 راهنمایی یا کمتر، پاسخ یکتایی ندارند. بیشتر سودوکوهای روزنامه‌ای چیزی در حدود 25 راهنمایی دارند، و هرچه که تعداد راهنمایی‌ها بیشتر شود، سختی معما هم کمتر می‌شود.

 

ریاضیدانان شرکت کننده در کنفرانسی که در هفتم ژانویه در بوستون ماساچوست برگزار شد، به اتفاق آرا بر این باور بودند که اثبات مک‌گوایر احتمالا معتبر است و پیشرفت بزرگی در حوزه رو به گسترش ریاضیات سودوکو محسوب می‌شود.

 شرکت توبی که در زمینه فناوری‌های نرم افزاری و سخت افزای برای کنترل رایانه با چشم فعالیت می‌کند، اخیراً یک بازی رایانه‌ای را روانه بازار کرده است که کاربران در آن می‌توانند به کمک حرکات چشم خود با آن بازی کنند.

شرکت سوئدی توبی (tobii) در وب سایت خود تصاویر و فیلم‌هایی از این بازی که «Eye Astroides» نام گرفته، منتشر کرده است. در این بازی کاربران باید با چشمان خود از زمین محافظت کنند، بدین ترتیب که باید با نگاه کردن به یک توده ستاره‌ای که بر روی رایانه به نمایش در می‌آید، شهاب سنگ‌ها و اشیا فضایی را که ممکن است با زمین برخورد کند، بیابند و با نگاه کردن به اشیا آن‌ها را نابود کنند. 

شرکت توبی در توضیحی که برای این بازی بر روی وب سایت خود منتشر کرده، آورده است: استفاده از چشم به عنوان کنترلگر بازی تجربه‌ای سحرآمیز است، چنان که فرد کاربر احساس می‌کند این بازی می‌تواند ذهنش را بخواند. استفاده از این بازی باعث می‌شود کاربران احساس کنند دارای یک قدرت فوق طبیعی هستند. 

شرکت یوروگیمر نیز اعلام کرده است این بازی که قرار است بر روی دستگاه‌های مستقل عرضه شود، ۱۵ هزار دلار قیمت دارد. 

شرکت توبی چندی پیش اعلام کرده بود فناوری کنترل رایانه با چشم را بر روی ویندوز ۸ عرضه خواهد کرد. این فناوری‌ها در واقع به کمک یک حسگر چشمی کار می‌کنند و با کنترل حرکات مردمک چشم می‌توانند دریابند کاربر به کجا خیره شده و چه در سر دارد. توبی نام این فناوری‌ها را «زُل» (gaze) نامیده است.

منبع : همکاران سیستم